Veel mensen zeggen: “Ik heb geen ritme” of “Ik ben niet muzikaal”. Maar eerlijk? Dat klopt niet. Iedereen heeft gevoel voor muziek. Het zit in ons allemaal. Je hart klopt in een ritme, je ademhaling gaat in een ritme, zelfs als je loopt hoor je het getik van je stappen. Muziek hoort gewoon bij het leven.
Misschien herken je dit: je hoort een liedje op de radio en zonder dat je erbij nadenkt tik je met je vingers mee op tafel, of beweegt je voet op de maat. Dat gaat vanzelf. Je lichaam reageert gewoon. Dat is jouw ritmegevoel. Je hoeft er niet voor naar school, je hoeft er geen noten voor te kunnen lezen, je hebt het al.
De piano laat dat heel mooi zien. Met maar een paar akkoorden kun je al een sfeer maken die mensen voelen. In worshipmuziek klinkt dat vaak zacht en ruim, zodat er ruimte is om mee te zingen of even stil te worden. In popmuziek speel je dezelfde piano misschien juist wat sneller en vrolijker, zodat iedereen zin krijgt om mee te bewegen. Het is eigenlijk hetzelfde instrument, maar het gevoel dat het oproept kan totaal verschillen.
Wat ik zo bijzonder vind, is de combinatie van die twee werelden. Worship raakt je hart. Het brengt rust en helpt je om stil te worden. Popmuziek zet je juist in beweging, het geeft energie en laat je meezingen. Als je die stijlen samenbrengt, krijg je liedjes die én diep raken én heel toegankelijk zijn. En dat is precies wat muziek zo krachtig maakt.
Daarom zeg ik altijd: niemand is ‘niet muzikaal’. Misschien speel je geen instrument en zing je niet op een podium. Maar je klapt mee, je neuriet een melodie, je herkent een refrein. En dat is muziek. Het zit in ons allemaal.
Dus de volgende keer dat je denkt: “muziek is niks voor mij” luister eens goed naar je hartslag, of naar hoe je voet meebeweegt bij een liedje. Dan merk je: jawel, jij hebt ook gevoel voor muziek.
Reactie plaatsen
Reacties